دانشجویان مهندسی مکانیک شهرکرد

خدایا چرا فاق این پنگوئن ها رو انقدر پایین آفریدی؟!نمی تونن راحت راه برن خب!!!

داشتم به این فکر می کردم که ما از اون پیرمرد، پیرزنای بی آزاری میشیم که حوصله ی کسی رو سر نمیبریم ...یه لپ تاپ بهمون بدن همه چی حله!!

یکی از حساس ترین لحظه ها توی امتحان اینه که:
وقتی داری امتحان میدی بغل دستی هات دارن از ماشین حساب استفاده میکنن
و تو نمیدونی واسه ی چی دارن از این ماشین حساب استفاده میکنن !!!

اینایی که وقتی میخندن ، رو لپشون چاله درست میشه! کوفتشون شه...! خیلی با مزه میشن کثافطا ..!

پسره 8 سالشه از باباش تبلت میخواد!
ما 8 سالمون بود دستمونو گاز میگرفتیم جاش بمونه شبیه ساعت مچی بشه!! :|

دیدین بعضیها عادتشونه رو چمن که نشستن
همینجوری چمن هارو میکنن
.
.
.
.
اینها یه " بزِ درون " دارن ، خودم هم یکیشونم !!

اگه این ترم مشروط شدم و بابام گفت چرا؟
دستشو میگیرم می برم دانشگاه ردیف آخر میشینیم.
بعد کلیپسای شصت سانتی این دخترا رو نشونش میدم میگم چیزی از رو تخته میبینی؟
تو بودی مشروط نمیشدی؟ از خدا بترس
بعد یه سیگار روشن میکنم با بغض میرم سمت غروب آفتاب...

یارو تو روزنامه آگهی زده روغن مار صد در صد ( گیاهی ) ! :|
خدایا تو رو به همین وقت قسمت میدم ، منو بکُش راحتم کن . . .

هرکجا هست? باش ......به درک .....پنجره .... فکر .....هوا ....... عشق ..... زم?ن مالخودت ...... اص? خاک تو سرت..

( سهراب سپهر? اعصابش خورده ه?چ? نگ?د)

یه چند وقتیه کودک درونم ناآرومه .. مدام بهانه می گیره ..

به نظرتون اگه بزنم لهش کنم، کودک آزاری محسوب میشه!؟؟؟

همیشه تو مدرسه عاشق اونایی بودم که...
موقع حل تمرین داوطلبانه میرفتن پای تابلو و میذاشتن ما یه نفس راحتی بکشیم :

فکر کنم از آسمون سقوط کرده اینجا

منظور مایو می باشد

ببین سواد کجاس

خلاقیت مکانو زمان نمیشناسه که... لا......

اینم از کره خر تیز پای ایران

پارک مننوع=!!!!!!!!!!!!!!

قرص خوانندگیههههههههههههههههههههههه

هی از همین قرصا میخورن فکر میکنن صداشون خوبه خر در چمن میدن بیرون؟!!!!!!!

بدون شرح

بدون شرح

اینم زنش سفارش داده بنویسه یه وقت فکر نکنی؟؟؟!!!

 فکر کنم اینام پیام نورن!!!!

تو هم اگه میتونی بیا!!

امان از مایه داری $$$$

لطفا پیشنهادات تون رو صدقه بدین انتقاداتتونم ببرید برا خودتون!!

حموم کردن اینجوری حال میده!!!!

بی تو، مهتاب‌شبی، باز از آن کوچه گذشتم،

همه تن چشم شدم، خیره به دنبال تو گشتم،

شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم،

شدم آن عاشق دیوانه که بودم.

در نهانخانه جانم، گل یاد تو، درخشید

باغ صد خاطره خندید،

عطر صد خاطره پیچید:

یادم آم که شبی باهم از آن کوچه گذشتیم

پر گشودیم و در آن خلوت دل‌خواسته گشتیم

ساعتی بر لب آن جوی نشستیم.

تو، همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت.

من همه، محو تماشای نگاهت.

آسمان صاف و شب آرام

بخت خندان و زمان رام

خوشه ماه فروریخته در آب

شاخه‌ها  دست برآورده به مهتاب

شب و صحرا و گل و سنگ

همه دل داده به آواز شباهنگ

یادم آید، تو به من گفتی:

از این عشق حذر کن!

لحظه‌ای چند بر این آب نظر کن،

آب، آیینه عشق گذران است،

تو که امروز نگاهت به نگاهی نگران است،

باش فردا، که دلت با دگران است!

تا فراموش کنی، چندی از این شهر سفر کن!

با تو گفتم:‌ حذر از عشق!؟ - ندانم

سفر از پیش تو؟ هرگز نتوانم،

نتوانم!

روز اول، که دل من به تمنای تو پر زد،

چون کبوتر، لب بام تو نشستم

تو به من سنگ زدی، من نه رمیدم، نه گسستم ...

باز گفتم که : تو صیادی و من آهوی دشتم

تا به دام تو درافتم همه جا گشتم و گشتم

حذر از عشق ندانم، نتوانم!

اشکی از شاخه فرو ریخت

مرغ شب، ناله تلخی زد و بگریخت ...

اشک در چشم تو لرزید،

ماه بر عشق تو خندید!

یادم آید که : دگر از تو جوابی نشنیدم

پای در دامن اندوه کشیدم.

نگسستم، نرمیدم.

رفت در ظلمت غم، آن شب و شب‌های دگر هم،

نه گرفتی دگر از عاشق آزرده خبر هم،

نه کنی دیگر از آن کوچه گذر هم ...

بی تو، اما، به چه حالی من از آن کوچه گذشتم!

از : فریدون مشیری

بوی باران، بوی سبزه، بوی خاک

شاخه های شسته، باران خورده، پاک

آسمان آبی و ابر سپید

برگ های سبز بید

عطر نرگس، رقص باد

نغمه شوق پرستوهای شاد

خلوت گرم کبوترهای مست ...

نرم نرمک می رسد اینک بهار

خوش به حال روزگار!

خوش به حال چشمه ها و دشت ها

خوش به حال دانه ها و سبزه ها

خوش به حال غنچه های نیمه باز

خوش به حال دختر میخک -که می خندد به ناز -

خوش به حال جام لبریز از شراب

خوش به حال آفتاب

ای دل من، گرچه در این روزگار

جامه رنگین نمی پوشی به کام

باده رنگین نمی بینی به جام

نقل و سبزه در میان سفره نیست

جامت، از آن می که می باید تهی است

ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم!

ای دریغ از من اگر مستم نسازد آفتاب

ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار

گر نکوبی شیشه غم را به سنگ

هفت رنگش می شود هفتاد رنگ!

از : فریدون مشیری

آنگاه که غرور کسی را له می کنی،

آنگاه که کاخ آرزوهای کسی را ویران می کنی،

آنگاه که شمع امید کسی را خاموش می کنی،

آنگاه که بنده ای را نادیده می انگاری ،

آنگاه که حتی گوشت را می بندی تا صدای خرد شدن

غرورش را نشنوی،

آنگاه که خدا را می بینی و بنده خدا را نادیده می گیری،

می خواهم بدانم،

دستانت رابسوی کدام آسمان دراز می کنی تابرای

خوشبختی خودت دعا کنی؟

 شعر بسیار زیبای «سودای دل»

 کاش به زندگی این گونه نگاه کنیم  

مرد را به عقلش نه به ثروتش

و زن را به وفایش نه به جمالش

دوست را به محبتش نه به کلامش

عاشق را به صبرش نه به ادعایش

غذا را به کیفیتش نه به کمیتش

درس را به استادش نه به سختیش

مال را به برکتش نه به مقدارش

خانه را به ارامش آن نه به اندازه اش

دانشمند را به عقلش نه به مدرکش

مدیر را به عمل کردنش نه به جایگاهش

نویسنده را به باورش نه به تعداد کتاب هایش

شخص را به انسانیتش نه به ظاهرش

 "دل را به پاکیش نه به صاحبش"