دانشجویان مهندسی مکانیک شهرکرد

حدود سال 1250 م : بیشاپ آلبرتوس ماگنوس (Bishop Albertus Magnus) ضیافتی ترتیب داد که در آن، میزبانان آهنی از مهمانان پذیرایی می‌کردند. سنت توماس آکویناس (Thomas Aquinas ) برآشفته شد، میزبان آهنی را تکه تکه کرد و بیشاپ را ساحر و جادوگر خواند.

سال 1640 م : دکارت ماشین خودکاری به صورت یک خانم ساخت و آن را Ma fille Francine می‌نامید. این ماشین که دکارت را در یک سفر دریایی همراهی می‌کرد، توسط کاپیتان کشتی به آب پرتاب شد چرا که وی تصور می‌کرد این موجود ساخته شیطان است.

سال 1738 م : ژاک دواکانسن (Jacques de Vaucanson) یک اردک مکانیکی ساخت که از بیش از 4000 قطعه تشکیل شده بود. این اردک می‌توانست از خود صدا تولید کند، شنا کند، آب بنوشد، دانه بخورد و آن را هضم و سپس دفع کند. امروزه در مورد محل نگهداری این اردک اطلاعی در دست نیست.

قرن 18 م : یک مدل ساده از ربات که Karakuri Ningyo نامیده می‌شد در ژاپن به وجود آمد. این عروسک در مراسم چای ژاپنی مورد استفاده قرار گرفت و از چوب ساخته می‌شد. هنگامی که یک فنجان در سینی قرار می‌گرفت، یک استوپر توسط فنری که به بازوی عروسک متصل شده بود آزاد شده و با برداشتن فنجان از سینی مجدداً به جای خود باز می‌گشت. وقتی دوباره فنجان در جای خود قرار می‌گیرد وزن فنجان مجدداً استویییپر را تحریک می‌کرد و این حرکت دوباره استوپر را آزاد می‌نمود که این کار دستگیره را فشار می‌داد و باعث می‌شد عروسک با یک حرکت U دوباره به وضعیت اولیه خود باز گردد.

سال 1805 م : عروسکی توسط میلاردت (Maillardet) ساخته شد که می‌توانست به زبان انگلیسی و فرانسوی بنویسد و مناظری را نقاشی کند. سال 1923 م : کارل چاپک (Karel Capek) برای اولین بار از کلمه ربات (robot) در نمایشنامه خود به عنوان آدم مصنوعی استفاده کرد. کلمه ربات از کلمه چک robota گرفته شده است که به معنی برده و کارگر مزدور است. موضوع نمایشنامه چاپک، کنترل انسان‌ها توسط ربات‌ها بود. ولی او هرگونه امکان جایگزینی انسان با ربات و یا اینکه ربات‌ها از احساس برخوردار شوند، عاشق شوند، یا تنفر پیدا کنند را رد می‌کرد.

سال 1940 م : شرکت وستینگهاوس (Westinghouse Co.) سگی به نام اسپارکو (Sparko) ساخت که هم از قطعات مکانیکی و هم الکتریکی در ساخت آن استفاده شده بود. این اولین باری بود که از قطعات الکتریکی نیز همراه با قطعات مکانیکی استفاده می‌شد.

سال 1942 م : کلمه رباتیک (robotics) اولین بار توسط ایزاک آسیموف در یک داستان کوتاه ارائه شد.

ایزاک آسیموف (1920-1992) نویسنده کتاب‌های توصیفی درباره علوم و داستان‌های علمی تخیلی است.

دهه 1950 م : تکنولوژی کامپیوتر پیشرفت کرد و صنعت کنترل متحول شد. سؤالاتی مطرح شدند. مثلاً : آیا کامپیوتر یک ربات غیر متحرک است؟ سال 1954 م : عصر ربات‌ها با ارائه اولین ربات آدم نما توسط جرج دوول (George Devol) شروع شد.

سال 1956 م : پس از توسعه فعالیت‌های تکنولوژی یک که بعد از جنگ جهانی دوم، یک ملاقات تاریخی بین جورج سی. دوول (George C.Devol) مخترع و کارآفرین صاحب نام، و ژوزف اف. انگلبرگر (Joseph F.Engelberger) که یک مهندس با سابقه بود، صورت گرفت. در این ملاقات آن‌ها به بحث در مورد داستان آسیموف پرداختند. ایشان سپس به موفقیت‌های اساسی در تولید ربات‌ها دست یافتند و با تأسیس شرکت‌های تجاری، به تولید ربات مشغول شدند. انگلبرگر شرکت Unimate برگرفته از Universal Automation را برای تولید ربات پایه گذاری کرد. نخستین ربات‌های این شرکت در کارخانه جنرال موتورز (General Motors) برای انجام کارهای دشوار در خودروسازی به کار گرفته شد. انگلبرگر را پدر رباتیک نامیده‌اند.

دهه 1960 م : ربات‌های صنعتی زیادی ساخته شدند. انجمن صنایع رباتیک این تعریف را برای ربات صنعتی ارائه کرد :ربات صنعتی یک وسیله چند کاره و با قابلیت برنامه ریزی چند باره است که برای جابجایی قطعات، مواد، ابزارها یا وسایل خاص بوسیله حرکات برنامه ریزی شده، برای انجام کارهای متنوع استفاده می‌شود.

سال 1962 م : شرکت خودروسازی جنرال موتورز نخستین ربات Unimate را در خط مونتاژ خود به کار گرفت.

سال 1967 م : رالف موزر (Ralph Moser) از شرکت جنرال الکتریک (General Electeric) نخستین ربات چهارپا را اختراع کرد.

سال 1983 م : شرکت Odetics یک ربات شش پا ارائه کرد که می‌توانست از موانع عبور کند و بارهای سنگینی را نیز با خود حمل کند.

سال 1985 م : نخستین رباتی که به تنهایی توانایی راه رفتن داشت در دانشگاه ایالتی اهایو 1 ساخته شد.

سال 1996 م : شرکت ژاپنی هندا ( Honda ) نخستین ربات انسان نما را ارائه کرد که با دو دست و دو پا طوری طراحی شده بود که می‌توانست راه برود، از پله بالا برود، روی صندلی بنشیند و بلند شود و بارهایی به وزن 5 کیلوگرم را حمل کند.

ربات‌ها روز به روز هوشمندتر می‌شوند تا هرچه بیشتر در کارهای سخت و پر خطر به یاری انسان‌ها بیایند.