آشنایی با پیشرفته ترین هواپیماهای بدون سرنشین
(محصول سیستم‌های هوانوردی جنرال اتمیکس)
وظیفه این هواپیما، شناسایی و نابودی دشمن در عراق، افغانستان و پاکستان و گشت‌زنی در امتداد مرزهای ایالات متحده با مکزیک در منطقه هواچوکای آریزوناست. با 20 متر فاصله نوک بال‌ها، اندازه ریپر دو برابر نسل قبلی خود یعنی MQ-1 پرداتور است و می‌تواند در ارتفاع 5000 پا (1500 متری) به مدت 24 ساعت بماند. با 1360 کیلوگرم مهمات مسلح میشود که شامل بمب‌های هدایت شونده لیزری GBU-12 و موشک‌های ضد تانک هیل‌فایر می‌شوند. فرماندهان ارتش ایالات متحده اعتقاد دارند که این هواپیما یکی از موثرترین سلاح‌های آنها در جنگ فعلی است. بعد از پرتاب، هواپیما توسط اپراتورها و با استفاده از تجهیزات کنترل رادیویی یا با اتصال ماهواره‌ای توسط خلبان‌های مستقر در خاک ایالات متحده کنترل میشود.
RQ-170 Sentinel (محصول لاکهیدمارتین)
این هواپیمای جاسوسی فوق‌محرمانه با کوچ از پایگاه احتمالی خود در قندهار افغانستان، به عملیات جاسوسی بر فراز مناطق موردنظر خواهد پرداخت. RQ-170 سنتینل (به معنی نگهبان) که محصول برنامه اسکانک‌ورک لاکهید مارتین است، با ارتباط ماهواره‌ای از یک پایگاه در تونوپاه در نوادا هدایت خواهد شد، ولی اطلاعات دیگری از این هواپیما در دسترس نیست. در عکس‌های غیر رسمی، تا حد زیادی شبیه به طراحی هواپیماهای لوفت‌وافه (نیروی هوایی آلمان نازی) سال 1945 / 1324 موسوم به Horten Ho 229 به نظر می‌رسد. محفظه‌های حسگر که در لبه بال‌های آن نصب شده‌اند، احتمالا به آن امکانات نظارتی می‌دهند و نبود سلاح‌های قابل نصب روی بال نیز احتمالا آن را سبک و دور از چشمان رادار نگاه می‌دارد.
دیمِن (محصول آزمایشگاه‌های شرکت بزرگ دفاعی BAE systems در لندن)
هواپیمای خودکار دیمِن (به‌معنی شیطان) بدون هیچ پره‌ای پرواز می‌کند و تقریبا هیچ عضو متحرکی ندارد، در نتیجه نیازی به تعمیر ندارد. نرم‌افزارهای هوشمند، تقریبا تمام فعالیت‌های آن را خودکار انجام خواهند داد. تمام بدنه هواپیما طوری طراحی شده تا مانند یک بال باشد. ده‌ها پیشرانه در بالا و پایین، جریان هوا را شکل می‌دهند و جایگزین کاری می‌شوند که معمولا توسط بالچه‌های دم و قسمت متحرک هواپیما انجام میشود. نرم افزار آن قدرت خروجی هر یک از پیشرانه‌های را تغییر می‌دهد تا سرعت، تغییر جهت و دور زدن را کنترل کند.
مانتیس (محصول سیستم‌های هوایی Ronen Nadir/Bluebird)
این هواپیمای تمام‌خودکار تا ارتفاع 40هزار پا / 12هزار متری بالای هر منطقه جنگی، ناحیه مصیبت‌زده و یا مرزها پرواز کرده و داده‌های هوشمند خود را به مرکز کنترل زمینی ارسال می‌کند. تمام کاری که یک سرباز باید انجام دهد تا مانتیس را در حالت خلبان خودکار به یک ماموریت بفرستد، فشار دادن یک دکمه است. از آن به بعد مانتیس می‌تواند برنامه‌های پروازش را محاسبه کند، موانع را دور بزند و هنگامی که چیز جالب‌توجهی دید به مرکز کنترل زمینی اطلاع دهد، مواردی مانند دود و یا حرکت نیروهای نظامی. در پایان ماموریت، این هواپیما به خانه برمی‌گردد و خود به خود فرود می‌آید.
[ جمعه 91/3/26 ] [ 1:13 صبح ] [ ایرج فاضلی ]
