از شیمی هم میشه خوب بودن رو یاد گرفت:
زغال و الماس هر دو از جنس کربن هستند,این به رفتار اتمهای کربن بستگی داره که زغال باشن یا الماس.وقتی میشه الماس بود پس چرا زغال باشیم؟!
هنرمندترین عنصرها فلوئوره.اون حتی آرگون تنبل رو هم فعال میکنه!!
هیدروژن به قول امروزی ها end گذاشته :با اینکه نا فلزو ازش انتظاری نیست ,تنها داراییشم که یه الکترون,میبخشه!
اتمها هر چی بزرگتر میشن راحتتر از دارایی هاشون, که همون الکترونه میگذرن.بر عکس ما!!که هر چی بالاتر میریم وابستگیمون بیشتر میشه و کمتر میبخشیم.وای یعنی ما از اتمها هم کمتریم؟!
آب در عین نرمی و لطافت,سر سخت ترین مادست.اگه دستش به بلورای نمک برسه شبکه سخت اونو چنان از هم میپاشه که از عهده ی هیچ چکشی بر نمیاد.
برخلاف تصور ما,همیشه لازم نیست برای رسیدن به کمال چیزی به دست بیاریم.گاهی هم باید از یه چیزای گذشت تا راه کمال باز شه.مثل سدیم که میگذره از الکتروناش تاکامل شه ظرفیتش.
به اکسیژن میگن رفیق ناباب!!چون هم نشینی باهاش عاقبتی جز خاکستر شدن و به هوا رفتن نداره.
بیچاره منیزیم!!وقتی اکسیژن رو میبینه,چشماش چه برقی میزنه!ولی افسوس که نمیدونه داره میره جایی که شیر در کمینشه.چرا به خوابی که اکسیژن براش دیده فکر نمیکنه؟!
عجب صبری داره این آب.خیلی دیر جوش میاره!!!
مواد وقتی تو جمع قرار میگیرن اصا لتشون رو حفظ میکنن.بر عکس بعضی ادما که وقتی میان تو یه محیط تازه همه چی یادشون میره!!!
گرمای تشکیل ترکیب ها منفیه!یعنی عناصر با ((هم بودن ))رو بیشتر دوست دارن.چراما بر طبل تفرقه میکوبیم؟!!
زباله رو میگن طلای کثیف.چون ازش کاری بر میاد.اونم مفید!!چقدر بد که ما ادما نتونیم کاری کنیم!
[ شنبه 90/12/20 ] [ 10:40 صبح ] [ مریم حسین زاده ]
