دانشجویان مهندسی مکانیک شهرکرد

اگر شما هم به ربات های پرنده علاقه مند باشید، حتما می دانید که کنترل آنها (مخصوصا در فضاهای بسته) چقدر مشکل است. پس چرا کنترل را به دست خود این ربات ها نسپاریم تا از تماشای پروازشان لذت ببریم.

محققان برنامه Robust Robotics دانشگاه ام آی تی دست به کار تولید یک هواپیمای مدل شده اند که به صورت خودکار و بدون نیاز به ارتباط جی پی اس یا کمک بیرونی، مسیر پر پیچ و خم خود را در مکان های بسته پیدا کرده و با حداکثر سرعت به پرواز در می آید. این ربات پرنده تنها از رادار لیزری، تعدادی سنسور و یک پردازنده اتم اینتل برای شناسایی محیط، تجزیه و تحلیل داده ها و پیدا کردن مسیر استفاده می کند.

این هواپیمای اتوماتیک می تواند به راحتی در شرایط سخت هم مسیر خود را یافته و حتی در مکانی با ارتفاع 2.5 متر مانور جذاب و خیره کننده ای داشته باشد. این هواپیما با شیوه ای شبیه خفاش، از رادار لیزری برای شناسایی محیط و پیدا کردن موانع استفاده می کند و نکته مهم اینجا است که این ردیابی به صورت لحظه ای صورت گرفته و داده های جمع آوری شده برای تعیین مسیر حرکت مورد استفاده قرار می گیرند.

به نظر می رسد که علاوه بر تیم های تجاری و صنعتی، این طرح از هم اکنون نظر گروه های نظامی را هم به خود جذب کرده است. برای مثال اکنون تمامی هواپیماهای جنگی و شناسایی بدون سرنشین ارتشی از راه دور توسط خلبان کنترل می شوند و قابلیت پرواز خودکار را ندارند. اما شاید مهمترین استفاده این سیستم پروازی، در تصویربرداری و کنترل محیط زیست و جمع آوری اطلاعات آب و هوایی باشد

                                                  حالات چشم دانشجویان در مواقع مختلف

(-.-) (-.-) (-.-) (-.-) (-.-) (-.-) (-.-) (-.-)

.

وقتی استاد خبر امتحان رو میده :

(o.O) (o.O) (o.O) (o.O) (o.O) (o.O)

.
.
.
.
.

موقع امتحان:
(←.←) (→.→) (←.←) (→.→) (←.←) (→.→)
.
.
.
.
.
وقتی استاد موقع امتحان حواسش جمع میکنه واسه مچ گیری:

خودکارتو گم کنی = خودکار نداری

خودکار نداشته باشی = جزوه نداری

جزوه نداشته باشی = درس نمی خونی

درس نخونی = پاس نمیشی

پاس نشی = مدرک نمی گیری

مدرک نگیری = کار گیرت نمیاد

کار نداشته باشی = پول نداری

پول نداشته باشی = غذا نداری

غذا نداشته باشی = لاغر مردنی میشی

لاغرمردنی بشی = زشت میشی

زشت بشی = عاشقت نمیشن

عاشقت نشن = ازدواج نمیکنی

ازدواج نکنی = بچه نداری

بچه نداشته باشی = تنهایی

تنها باشی = افسرده میشی

افسرده بشی = مریض میشی

مریض بشی = میمیری

.

.

.

.

پس حواست باشه خودکارتو گم نکن وگرنه میمیری...!!

دانشجو کیست ؟

از دید مسئولین بالا مقام دانشگاه :

- مهمترین رکن یک دانشجوی نمونه ، پرداخت به موقع شهریه است .
- در مرحله اول ثبت نام دو چیز کافیست اول پذیرفته شدن و دوم فیش واریزی شهریه ، بقیه مدارک باشه برای بعد ( پول مهمه )
- دانشجو فردی است که باید به موقع و قبل از استاد سر کلاس حضور داشته باشد
- نگاه او قبل از کلاس به کفشهایش و در کلاس به جزوه هایش باشد .
- فاقد هر گونه آرایش ظاهری ، باطنی ، داخلی و خارجی باشد .
- از خونه مستقیم بره داخل کلاس و بعد از کلاس مستقیم بره خونه .
- هر چی استاد و مسئولین دانشگاه گفتن بگوید چشـــــــــــم .
- کاری به کار کسی نداشته باشه و کلا" چیکار داره که کی به کی یا با کی تا کی چیکار داره !!!

هرچند خبر کمی عجیب است ولی واقعیت دارد. نوعی از مگس های میوه به لطف تلاش های شبانه روزی پژوهشگران ژنتیک دانشگاه ویلفرد لوریه کانادا و دانشگاه کالیفرنیا توانستند بالاخره بعد از 40 نسل، شمارش را یاد بگیرند.

روش کار هم بسیار جالب بوده: در آغاز برای مگس های مورد آزمایش جلسات توجیهی شمارش برگزار می شد! این جلسات 20 دقیقه بودند و در آنها ابتدا مگس ها در معرض نورهای قوی به صورت فلش های 2، 3 و 4 تایی قرار می گرفتند. فلش های 2 و 4 تایی همراه با تکان دادن قوطی حاوی مگس های بینوا بودند. بعد از یک وقفه، دوباره نوبت فلش ها بود و مگس هایی که بلد نبودند بشمارند، خود را برای تکان های قوطی آماده نکرده بودند. این قضیه تا نسل 40 ادامه داشت و با این وجودی که مگس ها هنوز از حساب چیزی نمی فهمیدند؛ محققین از ایجاد تغییر ژنتیکی در آنها نا امید نشده بودند.

در نهایت مگس های نسل 40 توانستند بشمارند و بعد از فلش های دو یا چهارتایی، خود را برای تکان های محفظه جمع و جور کنند.

مگس های میوه عمر کوتاهی دارند و به سرعت زاد و ولد می کنند و همین امر این حشرات را به مثال هایی عالی برای آزمایش های مهندسان ژنتیک تبدیل کرده است.

حالا که محققین تکامل، مطمئن شده اند که می توان چنین تغییری را پس از نسل های متمادی در این حشره ایجاد کرد و باعث فرگشت آن شد، قدم بعدی این است که بفهمند چطور این تغییر اتفاق می افتد. چه تغییراتی در ساختار مهندسی مغز این موجودات رخ می دهد که باعث پیدایش این قابلیت می شود و بعد به صورت دقیق محل تغییر ژنها مشخص می شود.

این مطالعه همچنین نشان داد که قابلیت های اساسی ریاضی مانند شمارش، ساختارهایی باستانی در موجودات هستند. پیش از این هم مشخص شده بود که حتی موجوداتی نظیر سمندرها، لمورها و جوجه های چند روزه هم بعضی قابلیت های مقدماتی ریاضی را دارند.

با این حساب باید گفت حالا دیگر حیوانات هم سرشان توی حساب و کتاب است.

چشمان خود را ببنید و یک گوجه فرنگی را لمس کنید حالا یک تکه چوب را در دست بگیرید. می بینید که با چشمان بسته و تنها لمس می توانید بسیاری از اجسام را تشخیص بدهید. اما ربات ها که چنین قابلیتی ندارند. در عین حال دنیای ربات ها روز به روز دچار تحولات فراوانی شده و هر لحظه به دنیای جدیدتری پا می گذارد. دنیایی که شاید روزی از دنیای انسان ها پیشی بگیرد.

این بار نیز دانشمندان دست به ساخت رباتی زدند که شاید در آینده ای نزدیک به مقابله با انسان برخیزد. این ربات دارای حسگر لمسی برای شناخت مواد است، سنسور BioTac که مشابه انگشتان انسان عمل کرده و لایه های پوستی انعطاف پذیر دارد، جالب است بدانید که برای افزایش حساسیت ربات به ارتعاشات، این ربات دارای اثر انگشت نیز هست.

این ربات توانایی شناخت 117 ماده رایج را دارد و با استفاده از حرکات اکتشافی در 95 درصد مواقع بافت مواد را به درستی تشخیص می دهد، بنابراین به نظر می رسد این ساخته در مقایسه با انسان، نسبت دقت بالاتری دارد.

اما با وجود توانایی های بالا، این ربات هنوز در تشخیص مواد بهتر برای انسان ها ضعیف عمل می کند برای مثال هنوز نمی تواند تشخیص بدهد که کدام گوجه فرنگی رسیده تر است بنابراین فعلا نمی توانید این ربات را برای خرید بفرستید. به همین دلیل تیم سازنده ربات گفته که میخواهد تمرکز خود را روی ساخت اندام مصنوعی و یا رباتی برای تست محصول مصرفی قرار دهد.

پس بهتر است کمی خوشبین باشیم، انگشتان دست ما هنوز ارزش بیشتری دارند، البته فعلا!

این روبو-مار به راحتی خودش را به دور استوانه هایی با اندازه های مختلف می پیچد و همانند یک مار واقعی (و شاید بهتر) بالا می رود و حتی از دست فرد نگه دارنده لوله هم بالا رفته و تا هنگامی که از طریق کامپیوتر خاموش نشود، به حرکتش ادامه می دهد. فکر می کنید اگر روزی این ربات تصمیم بگیرد که از دستور کامپیوتر برای خاموش شدن سر باز زند، چه اتفاقی برای محقق بیچاره خواهد افتاد؟ به گمانم این تیم تحقیقاتی باید علاوه بر جعبه کمک های اولیه و کپسول آتش نشانی، یک اسلحه قوی هم در قفسه آزمایشگاه شان داشته باشند.

تیم تحقیقاتی دانشگاه کارنگی ملون، دلیل الگوبرداری از مارها برای ساخت این ربات را، آزادی عمل بسیار بالای بدن آنها می داند. این آزادی عمل درونی به روبو-مار اجازه می دهد در تمامی نقاطی که انسان ها یا دیگر ماشین های نجات رباتی نمی توانند وارد شوند، به راحتی راه خود را یافته و داخل شود. گفته می شود طرح اولیه این ربات به صورت مودولار و قطعه قطعه بوده که می تواند به راحتی سر هم شود. این حیوان رباتیک به دلیل ساختار ویژه خود، تقریبا با هیچ محدودیت حرکتی روبرو نیس ت و می تواند بخزد، از موانع صعود کرده و حتی شنا کند.

‎هیچ کس نیست که دلش بخواهد یک سوسک حمام را وسط اتاق در حال قدم زدن ببیند و همین تنفر، انگیزه ای شده تا این سوسک مصنوعی ساخته شود. اما پیشرفت تکنولوژی سبب شده که این یکی کمی نسبت به سوسک های پلاستیکی قدیمی متفاوت باشد و در آن از یک موتور داخلی استفاده شود که امکان حرکت کردن را به آن داده است.

‎اما موضوع فراتر از یک موتور ساده است. می توانید سوسک عزیزتان را از راه دور کنترل کنید و این کار توسط نصب یک اپلیکیشن روی آیفون هم امکان پذیر است.

‎با این حساب همه چیز برای عملیات ترساندن هدف آماده است. می توانید سوسک را در میان اتاق رها کنید و با آیفون به تعقیب قربانی مورد نظر بپردازید.

‎البته فراموش نکنید این گونه شوخی ها اصلا کار خوبی نیست و ضمنا باید منتظر عواقب اش هم باشید. اما اگر خیلی علاقمند هستید، این سوسک با قیمت 37 دلار به فروش می رسد!

رباتی که میخواهیم در مورد آن صحبت کنیم یک گیمر حرفه ای است! البته نه آنطور که شما تصور می کنید. این ربات بازی سنگ کاغذ قیچی را بسیار بهتر و سریعتر از انسان ها بازی می کند.

این ربات که به صورت یک دست ساخته شده حرکات شما را با دقت بسیار بالایی تحت نظر می گیرد و در مقابل آنها با سرعت بالایی عکس العمل نشان می دهد. بهتر است فکر بردن در بازی را از سرتان بیرون کنید. زیرا این ربات در دیدن حرکات و واکنش نشان دادن سریعتر از توانایی انسان ها عمل می کند. بنابراین هیچ وقت نمی توانید در بازی سنگ، کاغذ، قیچی از آن ببرید.

استفاده از یک دوربین با سرعت بالا که موقعیت و شکل دست انسان را تشخیص می دهد نیز به کمک این ربات آمده. به نظر می رسد همه شرایط برای برد همیشگی این ربات فراهم شده است و جالب تر اینکه همه اینها در 1 هزارم ثانیه! اتفاق می افتد.

این موضوع به خوبی نشان میدهد به روزهایی نزدیک هستیم که انسان و ماشین میتوانند با دقت بسیار بالا با یکدیگر همکاری کنند. اما یک بُعد دیگرش هم این است که اگر قرار باشد در آینده با یک ربات مبارزه کنیم، شانس زیادی برای برنده شدن وجود ندارد.