دانشجویان مهندسی مکانیک شهرکرد

محققان و ستاره شناسان موفق به کشف سیاه ای جدید خارج از منظومه ی شمسی شدند که شبیه به زمین است. این سیاه ی جدید شبیه به اوایل شکل گیری کره ی زمین دارد و در حال حاضر بسیار داغ است.

                                  
تاکنون محققان و ستاره شناسان بسیاری به دنبال پیدا کردن سیاه ای مشابه به زمین در خارج منظومه ی شمسی بوده اند اما تاکنون سیاره ای سنگی مانند زمین را مشاهده نکرده اند و در حدود 300 سیاره گازی کشف کرده اند و این برای اولین بار است که تیم تحقیقاتی اروپا موفق به کشف اولین سیاره سنگی در خارج از منظومه شمسی شده اند.

به گفته یکی از محققان Artie Hatzes : به زبان ساده ما همگی بر روی یک تکه سنگ زندگی میکنیم. به گفته ی این محقق سیاره کشف شده شباهت های بسیار زیادی به زمین دارد این در حالی است که این سیاره کشف شده به خورشید خود نزدیک از فاصله ی زمین و خورشید منظومه ی شمسی است.
 
عکس گرفته شده از سیاره تازه کشف شده که در حال گردش به دور خورشید خود میباشد. این سیاره به " توده گداخته " معروف است .
 
نزدیک بودن این سیاره کشف شده به خورشید خود سبب شده است تا دمای سطح آن در حدود 3,600 فارنهایت باشد. آغاز روز و شب در این سیاره 20 ساعت انجام میگیرد.

به گفته این محقق: این سیاره هنوز داغ است و ما آن را " توده گداخته " می نامیم. این کشف بزرگ سبب شده است که بسیاری از محققان به فکر ایجاد زندگی در سیاه ی دیگری در خارج منظومه ی شمسی فکر کنند. این خبر در کنفراس آخرین یافته های محققان در روز چهارشنبه به ثبت رسید. این در حالی است که فاصله ی این سیاره از زمین در حدود 500 سال نوری است. در سال نوری در حدود 6 تلریون مایل است.

این در حالی است که اندازه این سیاره نزدیک به اندازه زمین است و قطر این سیاره تنها یک و نیم برابر بزرگتر از زمین است و وزن آن پنج برابر زمین گزارش شده است

بچه ها سلام.

مهندسان مکانیک توجه کنند.

سریعا وارد سایت گلستان شوید و در قسمت اطلاعات جامع دانشجو -ستون نمره و معدل، معدل ترم اولتون رو ببینید.

در ضمن مرا هم بی خبر نگذارید.ببینم چیکار کردید.(از من که زیاد خوب نشده)

راستی واسه ی انتخاب واحد هم سایت باز شده، میتونید دروس جدید را انتخاب کنید.

یادتون نره .              منو بی اطلاع نذارین..................

تنها استفاده‌ای که اغلب ما از پوست موز سراغ داریم به فیلم‌های کمدی و زمین‌خوردن بازیگران مربوط می‌شود؛ اما محققان نشان داده‌اند، پوست این میوه درون آب به تصفیه‌کننده‌ای تبدیل می‌شود که از تمامی تصفیه‌کننده‌های شیمیایی شناخته‌ شده، به مراتب مؤثرتر و کم‌خطرتر است.
                                          
فلزاتی مانند سرب و مس می‌توانند از طریق زهکشی زمین‌های زراعی یا پساب‌های صنعتی به خاک و منابع آب شرب وارد شده و سلامتی انسان و دیگر جانداران را به خطر بیندازند. به عنوان مثال اثر مخرب سرب بر مغز و سیستم عصبی تأیید شده است.

در حال حاضر برای تصفیه آب و حذف فلزات سنگین از آن از موادی مانند اکسیدسیلیسیوم، سلولز و یا اکسیدآلومینیوم استفاده می‌شود. این شیوه جذب فلزات سنگین از آب پرهزینه است و عوارض جانبی بالقوه‌ای دارد که از حضور اسیدهای متعدد در گروه‌هایی مانند کربوکسیلیک و فنلیک که برای انجام این فرایند لازم هستند، ناشی می‌شود.

گوستاو کاسترو، محقق مؤسسه علوم زیستی Botucatu در برزیل و یکی از اعضای این تحقیق می‌گوید: «به نظر می‌رسد استفاده از پوست موز، راه حل مؤثر و بی‌خطری باشد».
به گزارش نشنال جئوگرافی، او و همکارانش برای انجام این مطالعه پوست موز را خشک و خرد کرده‌اند و آنرا درون محفظه‌هایی از آب با تراکم بالای فلزات سنگین ریخته‌اند. روش دیگری نیز به‌کارگرفته‌شده که تهیه فیلتر از این پوست‌های خشک شده و عبور جریان آب از میان آن بوده است.
جالبست بدانید هر دو روش موفقیت‌آمیز بوده‌اند و پوست موز توانسته بهتر از تصفیه‌کننده‌های شیمیایی فلزات سنگین را از آب جدا کند و در خود نگهدارد.
پژوهش‌های پیشین نیز اثر مثبت استفاده از بقایای گیاهی را در تصفیه آب نشان می‌دهند، در این پژوهش‌ها ترکیبات گیاهی دیگری مانند تفاله سیب و نیشکر، فیبر نارگیل و پوسته بادام‌زمینی مورد استفاده قرار گرفته که هر یک به خوبی می توانسته‌اند آب را از سموم متعددی پاکسازی کنند.
کاسترو استفاده از پوست موز در خانه‌ها برای تصفیه آب را توصیه نمی‌کند. او می‌گوید، مقدار فلزات سنگین موجود در آب شرب اغلب ناچیز است و یک فرد عادی به ابزارهای مورد نیاز برای تخمین میزان کاهش آن توسط پوست موز دسترسی ندارد. پیشنهاد او و همکارانش تهیه فیلترهای صنعتی از این ماده برای حذف مقادیر بالای فلزات سنگین موجود در پساب‌های صنعتی است.

شرکت ایتالیایی کووینی، ابر خودوریی را با 6 چرخ و طراحی ویژه به بازار عرضه می‌کند. به گزارش برنا، ایده اولیه ساخت کووینی C6W از شرکت خودروسازی ایتالیایی کووینی مربوط به 32 سال پیش است. ماشینی استثنائی با 6 چرخ و بدنه‌ای از فایبرگلاس و فیبر کربنی با 434 اسب بخار قدرت و سرعت 300 کیلومتر در ساعت

ایده ساخت این خودرو از یک ماشین مسابقه‌ای در 1967 گرفته شده و علاوه بر اینکه احتمال چپ کردن در آن به صفر رسیده، امکان ترمز سریع نیز تقویت شده است. البته این خودرو هنوز به شکل انبوه عرضه نشده و صحبتی از زمان عرضه و قیمت آن در میان نیست.

مشخصات:    Covini C6W
8 سیلندر، 6 دنده
ظرفیت موتور: 4 هزار و 200 سی سی
حداکثر سرعت: 185 مایل. 300 کیلومتر در ساعت
ابعاد: 4 متر و 180 سانتی متر طول ـ یک متر و 99 سانتی متر عرض
وزن: یک هزار و 150 کیلوگرم

محققان دانشگاه بیرمنگام موفق به ابداع ابزاری از کریستال طبیعی شده اند که با کمک آن می توان همه چیز را نامرئی کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر، این محققان موفق شده اند از کلسیت، ماده بلورینی که در طبیعت به وفور یافت می شود برای تولید پوشش نامرئی کننده استفاده کنند. نامرئی کردن مواد بر اساس هدایت امواج نوری انجام می گیرد که امواج نوری از میان اجسام پنهان شده به چشم انسان نرسند.
                                          
کلسیت می تواند این روند را به واسطه ارسال دو موج دو قطبی نور در دو جهت مختلف امکانپذیر سازد. به این شکل می توان اجرامی در ابعاد یک سانتیمتر را به راحتی نامرئی کرد. این رویکرد مسیری ساده تر و قابل کنترل تر را برای نامرئی کردن اجسام در اختیار انسان قرار می دهد.

تا کنون دانشمندان برای تولید مواد نامرئی کننده از متا مواد استفاده می کردند که به واسطه تغییرات و نوسانات میکروسکوپی در ویژگی هایشان مسیر امواج نوری را به اطراف یا بالای جسم پنهان شده هدایت کنند. با این حال این شیوه از مشکلاتی برخوردار است که کاربرد آن را دشوار می کند. اما اصول کار در شیوه کلسیتی کاملا متفاوت است و این ماده نور را در دو طول موج با جهت های متفاوت می تاباند.

محققان این تاثیر در پوشش نامرئی کننده کلسیتی را بواسطه ساختار هندسی ویژه ای خلق کرده اند، این ساختار از دو قطعه منشور مانند از جنس کریستالهایی کلسیتی به هم چسبیده تشکیل شده است به شکلی که فضایی مثلث مانند در پایین این دو منشور خالی باقی مانده است و اجسام زمانی که تحت تاثیر نور دو قطبی قرار می گیرند، نامرئی می شوند.

محققان با استفاده از همین ابزار و تاباندن نور دو قطبی قرمز و سبز رنگ توانستند برخی از اجسام به ابعاد یک سانتیمتر را نامرئی کنند.
بر اساس گزارش فاکس نیوز، این اولین باری است که برای نامرئی کردن اجسام به جای متا مواد مصنوعی از کریستالهای طبیعی استفاده می شود و همچنین اولین باری است که فضای نامرئی کننده به اندازه ای بزرگ است که می توان نامرئی شدن اجسام را با چشم غیر مسلح مشاهده کرد از این رو دانمشمندان این کشف جدید را قدمی بزرگ به سوی دست یافتن به شیوه های تاثیرگذارتر نامرئی کردن اجسام می دانند.

دانشمندان ناسا اخیرا توانسته‌اند یک دریاچه یخی زیرزمینی را که بیش از آنچه تاکنون تصور می‌شد از کربن برخوردار است در سیاره مریخ شناسایی کنند.
به گزارش ایسنا، به عقیده دانشمندان، دی‌اکسیدکربن محبوس در آغاز تاریخ این سیاره که شرایط برای وجود حیات در آن مساعد بود از جو سیاره مریخ نشات گرفته است.

                                             

این کشف با استفاده از رادار نفوذ در زمین مدارگرد اکتشافی مریخ صورت گرفت که در حال بررسی برای یافتن سرنخ‌هایی از حیات در این سیاره است.
این لایه جدید حدود 12 هزار کیلومتر مربع بوده و میزان کربنی دو برابر جو این سیاره را در خود دارد.
جو مریخ از فشار سطح کمتر از یک درصد برخوردار بوده که در زمین کمترین ارتفاعات از این میزان برخوردارند.
95 درصد ترکیب هوای مریخ را دی‌اکسید کربن تشکیل می دهد در حالی که در زمین کمتر از 0?04 درصد هوا از این گاز در هوا تشکیل شده است.
راجر فیلیپ از موسسه تحقیقاتی ساوث‌وست در کلورادو در بیانیه‌ای اعلام کرد: ما از قبل می‌دانستیم که یک کلاهک کوچک یخی دی‌اکسید کربن دائمی در بالای یخ‌آب این سیاره وجود دارد، اما این رسوب دفن شده از 30 برابر یخ خشک بیشتر از میزان تخمین‌زده شده برخوردار است.

محققان کانادایی موسسه ملی نانوفناوری (NINT) و دانشگاه آلبرتا با ساخت یک نوک میکروسکوپ نانویی بسیار کوچک و بسیار تیز، نام خود را در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رساندند.

به گزارش برنا، این شیء بسیار کوچک که به عنوان نوک (t IP میکروسکوپ الکترونی استفاده می شود، با دارا بودن تنها یک اتم در انتهای خود، تیزترین جسمی است که تاکنون توسط بشر ساخته شده است. این جسم با استفاده از یک روش حکاکی کنترل شده ساخته شده و از جنس تنگستن است.

روشی که برای تولید این نوک به کار رفته است، به شکل یک اختراع به ثبت رسیده است. این جسم نوک تیز در حال گذراندن اولین آزمایش های خود جهت استفاده در محصولات تجاری است.

رابرت ولکوف که رهبری این کار را بر عهده داشته است، می گوید: «هدف ما ثبت یک رکورد جهانی نبود، بلکه داشتیم سعی می کردیم یک ابزار بهتر برای تحقیقات خود تولید کنیم. ثبت یک رکورد جهانی یک دستاورد جذاب است، اما علاقه اصلی ما تجاری سازی این محصول است».

اعضای این گروه تحقیقاتی عبارت بودند از؛ رابرت ولکوف محقق ارشد NINT و استاد فیزیک دانشگاه آلبرتا ، جیسون پیترز عضو انجمن تحقیقاتی NINT و محمد رزاق محقق سابق NINT و پژوهشگر فعلی موسسه تحقیقات و مهندسی مواد در سنگاپور.

شاید در نظر اول این جسم مانند تصویری از یک بیگانه فضایی به نظر بیاید، اما در حقیقت یک نمونه پوست از پیشرفته‌ترین فناوری‌ها بوده که حتی می‌تواند گلوله را نیز متوقف کند.

محققان هلندی توانسته‌اند نوعی بز را مهندسی ژنتیک کنند که بتواند شیری با پروتئین‌های مشابه تارعنکبوت تولید کند. پس از دوشیده شدن، می‌توان این شیر را تابیده و به شکل ماده‌ای بافت که 10 برابر سخت‌تر از فولاد است.

این محصول را می‌توان سپس با پوست انسان ترکیب کرده و چیزی ساخت که دانشمندان امیدوارند از مقاومت کافی برای توقف گلوله برخوردار باشد.

جلیله السعیدی، محقق و دانشمندی که با کنسرسیوم ژنومیک پزشکی قانونی هلند همکاری می‌کند، اظهار کرده که این پروژه تارعنکبوتی با الهام از وزن و سرعت یک فشنگ کالیبر 22 اسلحه خفیف، به «2.6 گرم 329 متر بر ثانیه» موسوم شده است.

وی هدف این پروژه را جایگزینی تار عنکبوت با کراتین در پوست انسان که وظیفه سختی پوست را بر عهده دارد، عنوان کرده ‌است.

اولین مرحله این طرح، پرورش یک لایه پوست واقعی در اطراف نمونه پوست ضدگلوله بوده که تا پنج هفته به طول می‌انجامد. در ویدویی که این محققان بر روی سایت یوتیوب قرار داده‌اند، یک گلوله به سوی مخلوطی از این دو شلیک می‌شود.

به گفته السعیدی، این پروژه می‌تواند فیلم‌های تخیلی را به واقعیت تبدیل کند، هرچند تاکنون آزمایشات به اندازه کافی راضی‌کننده نبوده‌اند.

به گفته محققان از تار ابریشم در جنگ‌های تاریخی استفاده می‌شده و چنگیز خان مغول در جنگی به تن تمام سواران خود جلیقه‌های ابریشمی کرده بود؛ چرا که تیر در آنها نفوذ نمی‌کرد.

السعیدی این امکان را مطرح کرده که با اضافه کردن ژنهای تولیدکننده تار عنکبوت به ژنوم انسان می‌توان به سختی و مقاومت مورد نیاز در برابر گلوله دست یافت.

جلیقه‌های ضد گلوله از دهه‌ها پیش مورد استفاده قرار دارد، اما در صورت تحقیق این طرح دیگر نیازی به پوشیدن آنها و محافظت از پوست نخواهد بود.