دانشجویان مهندسی مکانیک شهرکرد

سرعت اینترنت رایگان کره جنوبی 500 برابر اینترنت پولی ایران

سال 73 اوّلین وب سایت ایرانی داخل ایران راه‌اندازی می شود و یک سال بعد مجلس شورای اسلامی با تصویب تأسیس شرکت امور ارتباطات دیتا تحت نظر شرکت مخابرات ایران مسؤلیت توسعه خدمات دیتا در سطح کشور را به طور انحصاری در اختیار آن شرکت قرار می‌دهد. و به این ترتیب نت در ایران رسمیت پیدا می کند.

با گذشت 17 سال از پیدایش اینترنت در ایران، امروزه این فناوری به‌عنوان ابزاری کارآمد و مهم در زندگی شهروندان شناخته می‌شود، به طوری که با توجه به جامعه جوان ایران و استقبال آنها از سرویس های این فناوری ، بیش از 35 میلیون کاربر اینترنت در ایران از خدمات آن استفاده می کنند.

اهمیت خدمات ارتباطات و IT در توسعه و پیشرفت ملت ها به حدی است که دولت ها و ارائه‌دهندگان اینترنت درتلاشند تا اینترنت را با بیشترین سرعت، بالاترین کیفیت، بهترین خدمات پشتیبانی و کمترین قیمت به کاربران خود ارائه دهند تا راه توسعه را بر رقبای خود در بازار پهنای باند تنگ کنند.

این درحالی است که تازه ترین بررسی های سایت اسپید تست نشان می‌دهد که ایران در زمینه بهره‌مندی از سرعت اینترنت در دنیا، در جایگاه 175 قرار دارد.

این بررسی ها نشان می دهد، سرعت متوسط اینترنت در کره‌جنوبی 14/6 مگابیت برثانیه می باشد که این کشور را به‌عنوان کشوری که بالاترین سرعت اینترنت را به کاربران عادی عرضه می‌کند، معرفی کرده است. کره‌جنوبی سریع‌ترین اینترنت خود را با قیمت 28/50 دلار در ماه ارائه می‌کند در شرایطی که برپایه گزارش اداره ملی آمار در این کشور، متوسط درآمد کره‌جنوبی برای یک خانواده کارگر با حداقل تحصیلات 27هزار و 384 دلار است.

اما در ایران شرایط به طور کلی متفاوت تر از هر کشور دیگری است تا جایی که سرعت متوسط اینترنت در ایران 61 صدم مگابیت بر ثانیه است ، و از این لحاظ جایگاه 176 در میان 185 کشور جهان از آن ماست . و شاید نکته جالب توجه نیز این باشد که افغانستان، با دارا بودن رتبه 145 و میانگین سرعت 1/28 مگابیت بر ثانیه از ایران بالاتر است.

همچنین کاربران اینترنت در ایران برای خطوط مثلا پرسرعت 128کیلوبیت بر ثانیه چیزی حدود 15هزار تومان می‌پردازند که معادل تقریبی 15دلار می‌شود در حالی که قیمت اینترنت 4مگابیت بر ثانیه در همسایگی ایران چیزی حدود 25دلار در سال است.

مقایسه بین سرعت و قیمت اینترنت در کره جنوبی و ایران نشان می دهد که سرعت اینترنت رایگان کره جنوبی حدود 500 برابر اینترنت پولی در ایران است. در حالی که قیمت اینترنت 128 کیلو بیت در ثانیه ای ایران بین 10 تا 20 هزار تومان در ماه هزینه دارد قیمت اینترنت 224 مگابیت برثانیه ای کشورهای چون مالزی تنها حدود 1500 تومان در ماه تعیین شده است. قیمت یک سرویس256 در ایران تقریبا 2 برابر امارات، 3 برابر مصر و 12 برابر ترکیه است! در قیمت های خرده فروشی، هزینه پهنای باند در ایران تا بیش از 50 برابر قیمت جهانی می‌رسد و این یعنی فاجعه ای بزرگ در عصر فناوری اطلاعات.

اما در روزهای اخیر خبرهایی در خصوص گران شدن قیمت اینترنتت در ایران شنیده شد که از افزایش 3 تا 14 برابری قیمت اینترنت در ایران حکایت دارد. به طوری که شرکت‌های مخابرات استانی هزینه سرویس‌دهی به شرکت‌های ارائه‌دهنده خدمات اینترنت پرسرعت موسوم به ‌ای‌دی‌اس‌ال را بین 3 تا 14 برابر افزایش داده اند.

به نظر می سد این افزایش ناگهانی قیمت باعث حذف شرکت‌های بخش خصوصی از دایره ارائه خدمات اینترنت شود . زیرا افزایش 14 برابری یعنی اعمال تعرفه‌های جدیدی براساس هزینه تمام شده و در نهایت افزایش هزینه برای مشترکان اینترنت ؟!

ارائه اینترنت پرسرعت در برخی کشورها می‌تواند نسبت به خدمات مشابه در سایر کشورها با قیمت بالاتری ارائه شود که در این مورد باید به سطح زندگی، میزان تورم و متوسط درآمد خانواده‌ها در آن کشور توجه کرد؛ به‌طوری که یک خانواده متوسط در کشوری با تورم ثابت به‌دلیل درآمد سالانه قابل توجه، قادر به پرداخت هزینه بالای 30 دلار در ماه برای دریافت اینترنت بالای 3مگابیت برثانیه باشد.

حال اگر هزینه اینترنت در کشور ما نسبت به میزان درآمد سرانه اشخاص ، بالا رود موجب جلوگیری از گسترش این سرویس در ایران و بالطبع باعث می شود در رابطه با میزان دسترسی به اینترنت ، رتبه مناسبی در جهان نداشته باشیم. و همه این عوامل دست به دست می دهند تا امکان اجرای طرح‌های دورکاری، پیاده‌سازی‌ طرح دولت الکترونیک و ارائه خدمات اینترنتی به شهروندان میسر نشود.

به هر حال خوش بینانه‌ترین اظهارات مقامات اجرایی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات حکایت از افزایش پهنای باند اینترنت کشور از 128 کیلوبیت فعلی به 512 کیلو بیت بر ثانیه در سال پایانی برنامه پنجم توسعه یعنی سال 1394 و کاهش قیمت آن را داشت که با این وجود سال 94 هم سالی است که احتمالا در آن ایران رتبه آخر جهانی را در زمینه سرعت اینترنت با بالاترین قیمت و با فاصله بسیار از آن خود خواهد کرد.

بهترین و بدترین شهرهای جهان برای زندگی کدامند؟ برای تعیین این لیست 5 دسته بندی اصلی که دارای 30 فاکتور است تعیین شده‌اند.

وین ­- اتریش

وضعیت بهداشت و درمان، سیستم آموزشی، زیرساختارها، فرهنگ و محیط زیست و توسعه پایدار از دسته‌بندی‌های اصلی هستند. بر این اساس وین، پایتخت اتریش در رتبه نخست قرار گرفته است.

زوریخ ­- سوئیس

زوریخ، شهر معروف سوییس، با 400 هزار نفر جمعیت و طبیعت زیبایش، یکی از مراکز اصلی مالی در اقتصاد جهانی در رتبه دوم قرار گرفته است. تعیین میزان "کیفیت زندگی" در بزرگترین شهرهای دنیا یکی از اهداف اصلی این تحقیقات بوده که توسط کمپانی "مرسر" صورت گرفته است. این کمپانی 180 شعبه در سراسر جهان دارد و مرکز کاریابی برای مدیران و متخصصان در سراسر جهان است.

رتبه سوم: آکلند ­- نیوزیلند

شهر آکلند دارای بزرگترین بندر در نیم کره جنوبی است. آکلند، بهشت قایق‌های بادبانی است. این شهر بالاترین سرانه قایق‌های بادبانی در جهان را داراست. آکلند دارای بهترین امکانات تفریحی است. علاوه بر این یکی از با امنیت‌ترین شهرهای جهان است.

مونیخ ­- آلمان

تنها جشن اکتبر نیست که میلیون‌ها نفر را به شهر مونیخ می‌کشاند. مونیخ شهری ثروتمند است که دارای جاذبه‌های بسیاری است. مراکز دیدنی، جشن‌ها، امکانات و برنامه‌های فرهنگی باعث شده است تا این شهر را در رتبه چهارم بهترین شهرهای جهان برای زندگی قرار دهد.

ونکوور­ کانادا

این شایعه نیست، در ونکوور می‌توان در یک روز هم اسکی و هم گلف بازی کرد. هوای ملایم آن معروف است و 600 هزار ساکن آن در تابستان عرق نمی‌ریزند و در زمستان سردشان نمی‌شود. ونکوور برای ششمین سال متوالی بخاطر خدمات درمانی، سیستم آموزشی، فرهنگ و محیط زیست است که در رتبه بهترین‌ها قرار می‌گیرد.

تهران ­- ایران

پایتخت ایران همچون تحقیقات سال گذشته، باز هم جزو بدترین شهرها برای زندگی است. آلودگی هوا یکی از عواملی است که این شهر را در میان بدترین شهرها قرار می‌دهد.

تردد ­- تهران

رفت و آمد و وسائل نقیله عمومی از دیگر عواملی بوده که تهران را در میان ده شهر بد دنیا قرار داده است.

ترافیک

ترافیک در تهران و میزان ساعاتی که ساکنان این شهر در پشت ترافیک می‌گذرانند هم از فاکتورهایی است که این شهر را در میان شهرهای بد جهان قرار داده است.

زباله و بهداشت

آزادی شهروندان، دسترسی به رسانه‌ها، دسترسی به مواد غذایی، وضعیت بهداشتی و زباله‌ها، وضعیت آموزشی، امنیت و موارد دیگر از جمله فاکتورهایی هستند که در این تحقیقات در مورد 221 شهر در دنیا مد نظر گرفته شده‌اند. تهران در این تحقیقات در میان آخرین‌هاست.

بغداد بدترین شهر دنیا

با توجه به همه عواملی که در تعیین یک شهر خوب و یا بد در این تحقیقات دخیل بوده‌اند، بغداد با کسب رتبه 221 عنوان بدترین شهر دنیا را به خود اختصاص داد. شرایط بد امنیتی یکی از مهمترین دلایل کسب این رتبه بوده است.

بانگوی ­- جمهوری آفریقای مرکزی

بعد از بغداد، بانگوی در رتبه 220 قرار گرفته است. هر چند که جمهوری آفریقای مرکزی دارای ذخائر الماس و اورانیوم است، اما بانگوی پایتخت یکی از فقیر‌ترین کشورهای جهان است. مردم این شهر تا هنگامی که هوا روشن است، جرائت بیرون رفتن را دارند. با تاریک شدن هوا، شهر در اختیار تبهکاران قرار می‌گیرد.

انجامنا - پایتخت چاد

میوه و تره‌بار در بازار مرکزی انجامنا به وفور یافت می‌شود. 85 درصد مردم چاد از طریق کشاورزی زندگی می‌کنند. هرچند چاد درآمد نفتی دارد اما یکی از توسعه نیافته‌ترین کشورهای دنیا است. با پایان جنگ داخلی هنوز هم وضعیت زندگی در انجامنا در همه عرصه‌‌ها تاسف‌بار است. انجامنا در رتبه 219 قرار گرفته است.

پورتوپرنس - هائیتی

دو سال پس از زمین لرزه در هائیتی، وضعیت بهداشتی در پورتوپرنس همچنان فاجعه بار است. احتمال ابتلا به بیماری‌های واگیردار در این شهر از همه شهرهای دیگر دنیا بالاتر است. و این یکی از دلایل عمده‌ای است که باعث شده پورتوپرنس در رتبه 218 این تحقیقات قرار گیرد.

خارطوم ­- سودان

این کودکان در خارطوم به دنیا آمده‌اند. والدین آنها اما اهل سودان جنوبی هستند. آنها در انتظار بازگشت به سودان جنوبی هستند. از ماه ژوئن سال 2011 این کشور به سودان و سودان جنوبی تقسیم شده و اکنون در مناطق مرزی دو کشور جنگ و خونریزی حاکم شده است. ناآرامی و بی امنیتی در خارطورم این شهر را در رتبه 217 قرار داده است.