دانشجویان مهندسی مکانیک شهرکرد

سولار ایمپالس که سال گذشته اولین پروازش با انرژی خورشیدی و اولین پرواز طی شب را انجام داده بود، به زودی آشیانه‌اش را به مقصد بلژیک و شهر بروکسل ترک خواهد کرد؛ بروکسل به عنوان اولین مقصد سولار ایمپالس، در آن‌سوی مرزهای سوئیس انتخاب شده تا این هواپیما بعد از انجام اولین پرواز برون‌مرزی‌اش، بیش از پیش برای دستیابی به هدف پرواز دور دنیا در سال 2012 نزدیک شود.

  برتراند پیکارد، رئیس سولار ایمپالس و یکی از معدود افرادی که دور دنیا را با بالن گشته، می‌گوید: «حالا به مرحله نهایی رسیده‌ایم؛ دیگر صحبت از آزمایش کردن نیست؛ این بار همه‌چیز واقعی است. پروازهای بعدی دیگر در شرایط آشنای قبلی در فرودگاه پایرن، انجام نمی‌شود؛ این بار کل اروپا را می‌چرخیم ...»

نمونه اولیه هواپیمای «سولار ایمپالس» (که از HB-SIA الگوبرداری شده) توسط آندره بورشبرگ از فرودگاه پایرن به سمت چهاردهمین فرودگاه پر ازدحام اروپا، فرودگاه بروکسل، پرواز خواهد کرد؛ بورشبرگ، یکی از اعضای شرکت‌کننده در این پروژه است که صرفا برای نشان دادن قدرت انرژی تجدیدپذیر با پیکارد همکاری می‌کند.

بورشبرگ در این مورد می‌گوید: «پرواز دور اروپا و فرود در فرودگاهی بین‌المللی با هواپیمایی مثل سولار ایمپالس، نتیجه تلاش همه اعضای گروه است و موفقیت این پروژه، به همکاری و حمایت مقامات مسوول دولت‌ها بستگی دارد.»

HB-SIA که نتیجه تلاش‌های یک گروه 70 نفره و نیز همکاری 80 نفر طی 7 سال کار و فعالیت است، یک شاهکار مهندسی به حساب می‌آید؛ چراکه این هواپیما تنها با انرژی خورشید پرواز می‌کند و نشان‌دهنده قدرتی است که در مقدار ناچیزی از این انرژی نهفته است.

قاعدتا حفظ وزن در کمترین مقدار، موضوع حساسی است که با وجود بال‌های عظیم 63 متری، اسکلت فیبر کربنی و طراحی خاص اجزا، وزن هواپیما را در حدود هزار و 600 کیلوگرم نگه داشته است؛ مثل این است که خودروی خانوادگی‌تان را کمی عریض‌تر کنید تا به یک ایرباس A340 تبدیل شود!

همچنین روی بال‌ها تعداد 11 هزار و 628 سلول خورشیدی وجود دارد، اما با وجود بیش از 600 متر مربع از سلول‌های خورشیدی، انرژی چندان قابل توجهی برای راندن یک هواپیمای چهار موتوره ایجاد نمی‌شود: «در ساعات نیم‌روز، هر متر مربع از سطح زمین اروپا حدود هزار وات یا 1.3 اسب بخار انرژی نورانی دریافت می‌کند. در طول 24 ساعت، این میانگین به 250 وات/متر مربع می‌رسد. با وجود 200 متر مربع از سلول‌های فتوولتائیک و بازدهی نهایی 12 درصدی سیستم محرکه، موتور هواپیما به قدرتی نه‌چندان بیشتر از 8 اسب بخار یا 6 کیلو‌وات دست می‌یابد که همان میزان قدرتی است که برادران رایت در سال 1903 هنگام ساخت اولین هواپیما به آن دست یافتند.

این هواپیما در روزهای 23 تا 29 می/ 2 تا 8 خرداد، در بروکسل خواهد ماند و بعد از آن برای شرکت در چهل و نهمین نمایشگاه هوایی پاریس (20 تا 26 ژوئن 2011/ 30 خرداد تا 5 تیر 1390) به سمت پاریس خواهد رفت تا هم در روی زمین و هم حین پرواز، به نمایش گذاشته شود- قرار است پروازهای نمایشی، در صورت مساعد بودن شرایط جوی، هر روز صبح انجام شود.

سولار ایمپالس در یک نگاه:
طول بال‌ها 63.40 متر
طول بدنه 21.85 متر
ارتفاع 6.40 متر
وزن 1600 کیلوگرم
موتور 4 موتور الکتریکی
هر یک به قدرت 10 اسب بخار
سلول‌های خورشیدی 11628 عدد
10748 عدد روی بال‌ها
880 عدد روی تثبیت‌کننده افقی
متوسط سرعت پرواز 70 کیلومتر بر ساعت
سرعت برخاستن از زمین 35 کیلومتر بر ساعت
بیشینه ارتفاع اوج 8500 متر

«فلیکس باومگارتنر» در مصاحبه مطبوعاتی پس از انجام پرش فضایی گفت: توصیف سقوط آزاد با سرعت صوت بسیار دشوار است؛ زمانیکه در یک لباس با حداکثر فشار قرار دارید، عملا هیچ چیزی را احساس نمی کنید.

«آرت تامپسون» مدیر پروژه پرش فضایی با همکاری گروهی از مهندسان و کارشناسان صدا، داده های ضبط شده در جعبه تعبیه شده در قسمت سینه لباس «باومگاتنر» و تصاویر ویدئویی را مورد تجزیه و تحلیل دقیق قرار داده و مدعی استخراج صدای شکسته شدن سرعت صوت هستند.

در فیلم ویدئویی که توسط این گروه منتشر شده است، می‌توان به وضوح صدای «غرش صوت» (Sonic Boom) را شنید. این فیلم را می توانید در آدرس زیر مشاهده کنید:

دانلود فیلم

فروش هواپیمای GT4، پیشرفته‌ترین هواپیمای خصوصی جهان آغاز شده است. این هواپیمای پیشروی هیبریدی از الکتریسیته برای پرواز استفاده می‌کند و بسته باتری یون‌لیتیوم آن توسط یک موتور بنزینی شارژ خواهد شد.

Volta Volaré پذیرش درخواست‌های خرید برای هواپیمای اختصاصی خود را که یک نمونه هیبریدی با گنجایش 4 سرنشین و از نظر تکنولوژیکی پیشرفته‌ترین هواپیمای خصوصی جهان به شمار می‌رود، آغاز کرده است. این هواپیمای الکتریکی تنها زمانی که شارژ باتری‌های یون لیتیوم آن در هنگام پرواز به زیر 25درصد برسد با استفاده از موتور بنزینی مسیر را ادامه خواهد داد.  

 مطابق اعلام سازندگان این هواپیما، در اختیار داشتن یک فروند GT4 بسیار‌ مقرون‌به‌صرفه است، چون بخش متحرک موتور آن تنها یک قسمتی بوده و به همین دلیل در هزینه‌های تعمیرات و نگهداری آن تا 10 برابر هواپیماهای دیگر صرفه‌جویی خواهد شد.

مشخصات فنی و عملیاتی این هواپیما به شرح زیر اعلام شده است:

طی مسیر تا برخاستن از زمین: 430 متر

نرخ اوج‌گیری: 550 متر در هر دقیقه

طی مسیر زمینی حین فرود: 460 متر

سرعت ثابت: 160 گره معادل 296 کیلومتربرساعت

سقف پرواز: تا ارتفاع 2400پایی معادل 730 متر

سرعت نهایی در سطح دریا: 310 گره معادل 574 کیلومتربرساعت

حداقل سرعت: 65 گره معادل 120 کیلومتربرساعت

سرعت فرود: 75 گره معادل 139 کیلومتربرساعت

پل پیترسون مدیرعامل Volta Volaré می‌گوید: «موتور الکتریکی GT4 از ترکیب هسته دو موتور کوچک‌تر ساخته شده و در فضایی که با آلومینیوم آب‌بندی شده، جاسازی شده است. حداکثر قدرت این موتور 600 اسب‌بخار است و می‌تواند در سرتاسر پرواز به تولید قدرتی معادل 300 کیلووات ادامه دهد».

ادامه مطلب...

دانش‌های بنیادی - ابررساناها با مقاومت صفر در برابر جریان الکتریکی می‌توانند بسیاری از مشکلات امروزی استفاده از انرژی الکتریکی را برطرف کنند، اما دمای بسیار پایین این مواد مانعی بزرگ برای استفاده گسترده از آنهاست.

اما به گزارش گیزمگ گویا به لطف پرتوهای نور، این نقطه تاریک هم روشن شده و یورام داگان و همکارانش در مرکز نانوساینس و نانوتکنولوژی دانشکده فیزیک دانشگاهی در خاورمیانه توانسته‌اند با تاباندن نور بر ابررساناها به پیشرفت بزرگی در ساخت و کنترل ویژگی‌های ابررساناهای گرم دست یابند. ادامه مطلب...

شاتل فضایی ایندیور فضاپیمایی بود که طی دو دهه طی 25 پرواز 197 کیلومتر را طی کرده و فضا نوردان بسیاری را به ایستگاه فضایی بین المللی برده و بازگرداند و اکنون زمان بازنشستگی آن رسده است.درادامه با تصاویر و ویدیویی از انتقال این شاتل فضایی به نمایشگاه فضایی کالیفرنیا با ما همراه باشید.

در طول سه روز گذشته، شاتل فضایی ایندیوِر از مرکز فضایی کندی در فلوریدا، به لوس‌آنجلس برده شد تا در مرکز فضایی کالیفرنیا به نمایش گذاشته شود. ایندیوِر در طول مسیر، سوار بر پشت یک بوئینگ 747 و در وضعیت پرواز در ارتفاع پایین، به وداع با شهرها و مراکز ناسا در بخش جنوبی ایالات متحده پرداخت. میلیون‌ها نفر در این سه روز، بالا را نگاه کردند، عکس گرفتند و در حالی که شاتل از فراز سرشان می‌گذشت، فریاد و هلهله سر دادند. ادامه مطلب...

اگر در آینده امکانی برای منتقل کردن منازل مسکونی به مدار زمین از طریق موشک‌های پر قدرت وجود داشته باشد، هزینه این مأموریت چقدر خواهد بود؟

به گزارش ایسنا، شرکت خصوصی اسپیس X به دنبال رونق تجاری‌سازی سفرهای فضایی است، اما گسترش سفرهای فضایی در آینده نیازمند تأمین سکونت‌گاه‌هایی برای مردم است.

اما اگر روزی قصد داشته باشید که منزل مسکونی خود را به فضا پرتاب کنید، باید دو موضوع مشخص شود: چگونه یک خانه را به فضا پرتاب و چگونه وزن یک خانه را محاسبه کنیم؟

موشک فالکون شرکت خصوصی اسپیس X قادر به حمل 53 تن متریک به مدار پایین زمین است. هزینه هر پرتاب بر اساس وزن به دو گروه تقسیم می‌شود: وزن تا 6.4 تن، 83 میلیون دلار و بیش از این میزان، 128 میلیون دلار هزینه در بر دارد.

خانه‌‌ای یک طبقه با متراژ 230 متر مربع با وزنی در حدود 227 تن متریک بهترین گزینه برای پرتاب به فضا محسوب می‌شود.

موشک فالکون در هر پرتاب قادر به حمل 53 تن متریک است و برای انتقال خانه‌ای با این وزن به پنج مرحله پرتاب نیاز است؛ در هر پرتاب بخشی از خانه به مدار زمین منتقل می‌شود که هزینه آن در مجموع بالغ بر 640 میلیون دلار خواهد بود.