دانشجویان مهندسی مکانیک شهرکرد

روایت کرده اند که پادشاه هند که به سختی تحت تأثیر اختراع بازی شطرنج قرار گرفته بود ، به مخترع آن وعده داد که هر پاداشی بخواهد به او بدهد. مخترع تقاضایی کرد که به ظاهر خیلی ناچیز به نظر می رسید : او مقداری دانه های گندم در خواست کرد ، به نحوی که اگر آنها را در خانه های صفحه شطرنج جا دهند ، در هرخانه دو برابر خانه قبل وجود داشته باشد. پادشاه هند که ثروتمند ترین مرد جهان بود، نتوانست از عهده این درخواست برآید . در حقیقت این مرد ثروتمند شرقی با همه تصورات بی پایان خود نمی توانست این مقدار گندم را تهیه کند !

تعداد دانه ها گندم برابراست با مجموع توانهای متوالی 2از 5تا 63 یعنی615,551,759,573,744,446, 18 عددگندم اگر درهر سانتیمتر مکعب 25 دانه گندم جا بگیرد، روی هم این تعداد گندم به اندازه

685,253,337,922مترمکعب گندم می شود ( 20میلیون گندم درهر مترمکعب ). برای اینکه بتوان این مقدارگندم را بدست آورد، باید هشت بار تمام زمین را کاشت و هشت بار محصول آنرا جمع کرد. به عبارت دیگر این محصول را از سیاره ای می توان بدست آورد که سطح آن هشت برابر زمین باشد.

ابوریحان بیرونی برای محسوس کردن این عدد می گوید در سطح کره زمین 2305 کره را در نظر می گیریم و اگر از هر کره 10000 رود جاری شود، در طول رودخانه 1000 قطار قاطر حرکت کند و هر قطار شامل 1000 قاطر باشد و بر هر قاطر 8 کیسه گندم قرارداده باشیم و درهر کیسه 10000 دانه گندم باشد. آن وقت عدد همه این گندم ها را از تعداد گندم ها ی صفحه ی شطرنج کوچکتر می شود. به این ترتیب مخترع شطرنج درس خوبی به پادشاه هند داد و به او ثابت کرد که امکانات بی پایانی ندارد و نمی تواند هر خواهش مخترع را برآورد.